Η έγκυρη παρέμβαση είναι απαραίτητη για την πρόληψη της Ακαδημαϊκής Αποτυχίας σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Το φωνολογικό σύστημα είναι η βάση της λεκτικής επικοινωνίας . Με την έναρξη της σχολικής φοίτησης το παιδί μαθαίνει ένα νέο τρόπο επικοινωνίας μέσω του οπτικού καναλιού . Αρχίζει να δημιουργεί ένα σύστημα οπτικής ανάλυσης και έτσι μέσα από τα γραφήματα(γράμματα της αλφαβήτου) γίνεται η αποθήκευση στο νοητικό λεξικό των λέξεων και των γραμματικών μορφημάτων(θέματα και καταλήξεις των λέξεων) . Η γραφή τώρα είναι η αναγωγή του λόγου στο χώρο που διευρύνει τις δυνατότητες της γλώσσας και αναδιαρθρώνει τη σκέψη. Επίσης είναι μια κινητική δεξιότητα , η οποία χρήζει αυτοματοποίησης. Το παιδί για να μπορέσει να κατακτήσει στη συνέχεια τον γραπτό λόγο θα πρέπει να έχει οργανώσει σε ένα λειτουργικό και παραγωγικό σύνολο μια πληθώρα δεξιοτήτων που αφορούν κυρίως την έκφραση και τη κατανόηση του λόγου. Σε γενικές γραμμές σε αρθρωτικό επίπεδο το παιδί θα πρέπει να αρθρώνει τους φθόγγους της γλώσσας. Σε φωνολογικό επίπεδο θα πρέπει να έχει καταληπτή ομιλία και αυτό το επιτυγχάνει συνδυάζοντας σωστά τα φωνήματα στον αυθόρμητο λόγο .Σε μορφοσυντακτικό επίπεδο οι προτάσεις του παιδιού θα πρέπει να παράγονται ορθά .
Σε σημασιολογικό επίπεδο θα πρέπει να γνωρίζει τη σημασία των λέξεων και των φράσεων. Σε πραγματολογικό επίπεδο θα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει τους κανόνες που διέπουν, επηρεάζουν , και καθορίζουν την λεκτική επικοινωνία. Είναι πλέον αποδεκτό ότι τα ελλείμματα στον γραπτό λόγο αποτελούν φυσική συνεχεία και συνέπια ελλειμμάτων στον προφορικό λόγο. Η φωνολογική ενημερότητα , που είναι μια επίκτητη δεξιότητα , έχει να κάνει με τη συνειδητή διάκριση και ανάλυση της ομιλίας στα επιμέρους στοιχεία της.
Λάθη που παρατηρούνται στο γραπτό λόγο είναι τα ακόλουθα : στην ανάγνωση για να μπορεί το παιδί να διαβάζει θα πρέπει να υπάρχει γραφοφωνημική αντιστοιχία, ανάλυση και σύνθεση των λέξεων σε συλλαβές και στα επιμέρους φωνήματα τους, στην γραπτή έκφραση τα λάθη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στα συστημικά και τα δομικά, συστημικά είναι τα λάθη που γίνονται ανάμεσα σε ζευγάρια τα οποία διαφέρουν ως προς ένα διαφοροποιητικό χαρακτηριστικό (ηχηρότητα, τόπος άρθρωσης, τρόπος άρθρωσης), τα δομικά λάθη έχουνε σχέση με τη φωνοτακτική δομή της λέξης. Λάθη που οφείλονται σε έλλειψη μορφωσυντακτικής, σημασιολογικής και πραγματολογικής επίγνωσης είναι : στην ανάγνωση το παιδί που δυσκολεύεται στη κατανόηση του γραπτού λόγου, είναι το παιδί που δυσκολεύεται στη κατανόηση και του προφορικού λόγου. Στη γραπτή έκφραση τα λάθη είναι: η μη σηματοδότηση των ορίων ανάμεσα στις λέξεις και τις προτάσεις, ελεύθερη εναλλαγή ανάμεσα σε κεφαλαία και μικρά γράμματα, δυσκολία με το χρόνο των ρημάτων, λάθος χρησιμοποίηση των συνδέσμων, αντωνυμιών, επιρρημάτων.
Ο λόγος και η γλώσσα συνδέονται στενά με άλλους τομείς της ανάπτυξης όπως το συμβολικό παιχνίδι, η σχέση με τους ομήλικους και η σχολική επίδοση. Έρευνες δείχνουν τη συσχέτιση μαθησιακών διαταραχών με χαμηλή αυτοεκτίμηση διαταραχές συμπεριφοράς, κυρίως διαταραχή ελλειμματικής προσοχής – υπερκινητικότητα, άγχος και κατάθλιψη. Οι κοινωνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουνε σχέση με τις περιορισμένες γλωσσικές τους ικανότητες. Η έγκυρη παρέμβαση είναι απολύτως απαραίτητη από άποψη πρόληψης της Ακαδημαϊκής Αποτυχίας και επισυσώρευσης ψυχολογικών προβλημάτων που αυτή συνεπάγεται. Μέθοδοι πρώιμης παρέμβασης που εστιάζονται στα γνωσιακά ελλείμματα του παιδιού έχουνε θετικά αποτελέσματα.