ΓΕΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Τα παιδιά στην προσπάθειά τους να εξερευνήσουν το περιβάλλον και να ανταποκριθούν στην πληθώρα των ερεθισμάτων που δέχονται, πολλές φορές εκδηλώνουν έντονη ενεργητικότητα και αυξημένη κινητική δραστηριότητα . Μεταπηδούν από μια δραστηριότητα στην άλλη και συμπεριφέρονται με παρορμητικότητα κι ανυπομονησία , κάτι που είναι φυσιολογικό και μάλιστα χαρακτηρίζει ιδιαίτερα τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας.

Ορισμένα παιδιά ωστόσο εμφανίζουν αυτά τα χαρακτηριστικά πολύ πιο έντονα σε σχέση με τους συνομηλίκους τους.

Δεν καταφέρνουν να διατηρήσουν την προσοχή τους και το ενδιαφέρον τους στην δραστηριότητα με την οποία ασχολούνται , όπως επίσης πολλές φορές παρουσιάζουν αντιδραστική συμπεριφορά και έλλειψη συνεργατικής διάθεσης.

Γενικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτά τα παιδιά αν κι έχουν φυσιολογική νοημοσύνη , δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του σχολικού και ευρύτερα του κοινωνικού περιβάλλοντος και δεν συμπεριφέρονται με τρόπο ανάλογο με το αναπτυξιακό τους επίπεδο .

Με την πάροδο του χρόνου και την αύξηση των απαιτήσεων, τα παιδιά αυτά θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες, τόσο σε μαθησιακό , όσο και σε κοινωνικό-συναισθηματικό επίπεδο. Είναι τα παιδιά αυτά που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους κανόνες του σχολικού πλαισίου αλλά και του ευρύτερου οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος ,με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζονται ως κακοί μαθητές και να δέχονται τις περισσότερες επιπλήξεις και τιμωρίες από την πλευρά των γονέων. Τελικά αυτά τα παιδιά θα χρειαστούν κάποια μορφή θεραπευτικής παρέμβασης .

Η ορολογία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτή την δυσκολία που εμφανίζουν τα συγκεκριμένα παιδιά ονομάζεται ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ και μπορεί να συνοδεύεται από ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ .

Τα γενικά χαρακτηριστικά αυτής της διαταραχής είναι :

• Η δυσκολία της συγκέντρωσης και διατήρησης της προσοχής, όταν πρόκειται να εκτελέσουν μια δραστηριότητα που δεν παρουσιάζει για αυτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σε τέτοιες περιπτώσεις η προσοχή τους διασπάται εύκολα όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα αλλά κι από τις ίδιες τους τις σκέψεις ,
• Η έλλειψη υπομονής κι επιμονής, που οδηγεί αυτά τα παιδιά στο να απογοητεύονται και να εγκαταλείπουν γρήγορα την προσπάθεια στην παραμικρή δυσκολία που συναντούν ,
• Η έλλειψη οργάνωσης τόσο του χώρου όσο και του χρόνου : αυτό σημαίνει ότι ξεχνούν και χάνουν πράγματα , έχουν ανάστατο τον προσωπικό τους χώρο και την σχολική τους τσάντα, αδυνατούν να ανταποκριθούν στο χρονικό πρόγραμμα με αποτέλεσμα να είναι διαρκώς καθυστερημένα στις δραστηριότητες που έχουν να πραγματοποιήσουν .
• Η παρορμητικότητα : τα παιδιά αυτά μιλούν και ενεργούν πολύ αυθόρμητα , προτού καν προλάβουν να σκεφτούν τα λόγια και τις πράξεις τους,
• Η άμεση ικανοποίηση των επιθυμιών τους : με άλλα λόγια απαιτούν ‘’ να γίνεται το δικό τους’’ τη στιγμή που θέλουν αυτά ,
• Η εριστικότητα : γεγονός που τα οδηγεί σε διαπληκτισμούς και καυγάδες με τους γονείς και τους συνομηλίκους και συνακόλουθα τα οδηγεί πολλές φορές στην περιθωριοποίηση .

Από τα βασικότερα συνοδά προβλήματα των παιδιών που εμφανίζουν ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ , είναι αυτό του λόγου και της ομιλίας , το οποίο είναι και η πρώτη ανησυχητική ένδειξη και η πρώτη αιτία για την οποία απευθύνονται οι γονείς στον ειδικό . Τα παιδιά που εμφανίζουν ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ εμφανίζουν καθυστέρηση στην ανάπτυξη του λόγου και κατοπινές δυσκολίες στην άρθρωση και στη σύνταξη .

Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένα ακόμα στοιχείο που προστίθεται στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά με ΔΕΠ και έχουν να κάνουν με τον τρόπο που είναι οργανωμένο το σχολικό πρόγραμμα και η διαδικασία της μάθησης μέσα στην τάξη .

ΤΡΟΠΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

• Εξάσκηση σε τεχνικές αυτό-ελέγχου, αυτό-διόρθωσης ,
• Διδασκαλία τρόπων οργάνωσης του χρόνου και του χώρου ,
• Ήσυχο περιβάλλον, στο σχολείο κοντά στην έδρα, μακριά από περισπασμούς , στο σπίτι σε ένα ήσυχο δωμάτιο,
• Επαναλαμβανόμενες ρουτίνες ,
• Εστίαση της προσοχής , πριν το ξεκίνημα κάθε δραστηριότητας ,
• Συχνά διαλείμματα και ευκαιρίες για κίνηση ,
• Όλες οι εργασίες- δραστηριότητες, να είναι «σπασμένες» σε μικρά βήματα ,
• Καταγραφή «βημάτων» για την ολοκλήρωση μιας δραστηριότητας ,
• Συγκεκριμένη και σταθερή θέση για τα πράγματα στην τάξη και στο σπίτι .